Kadınların dertlerine ve sorunlarına çözüm olmayı hedefleyen kitaplar bu sette yer alıyor.

MÜKEMMEL KADIN OLMAYIN!

Hayat cesurları sever. Biraz daha cesaret etmeli yaşamın renklerini görmeye, biraz daha kıymet vermeli insan kendine. Aşağılandığı, hor görüldüğü, mutsuz olduğu bir ilişkiye bu derece tutunmak ve kabullenmek; kötüye layık olduğuna inanmaktan veya yalnız başa çıkamayacağını düşünmekten kaynaklanır ancak!

Dışarıda milyarlarca insan, milyonlarca değişik yaşam alternatifleri var. Neden içinde mutsuz olduğun bir mağaraya kapatırsın ki gönlünü? Yaşam korkaklığı bu! Yeniye gücü olmayanın, eskiyi çekme cezası vardır. Ne demeli ki? Şunu demeli: O zaman şikayet etme!

NE VARSA BENDE VAR

Güçlü ol…

Kendin ol. Kim olduğunu bilmiyorsan öğren.

Başkalarını mutlu etmek için kendin olmaktan vazgeçme…

Tüm dünyadaki kadınların savunucusu ol.

Dünyada neler olup bittiğine ve dünyamıza neler olduğuna dikkat et. Dünyamız, bilinçsiz insanlar tarafından tahrip ediliyor. Onları affet. Dünyaya yardım et. Üzerine düşeni yap…

Sen çok güzel bir kadınsın…

Güzellik gerçekten içinden gelir.

Kendini sevdiğinde, çok güzelsin.

Vücudunu sevdiğinde, içinde bulunduğun beden - şekli ne olursa olsun- güzelsin.

Şefkatli, merhametli ve iyisin…

SON SÖZ KADININ

Kadın, içindeki o uzun yolculuğun bir ömür süreceğine inanıyordu. Kalbindeki o sonsuz ışığın aydınlığıyla… Gördüğü sevgi karşısında doyacağını sanarak… Çok fazla bir şey istemiyordu hayattan. Dürüstçe sevilmek, anlaşılmak, var olmak… Erkeğine bir çınar misali yaslanarak…

Bilemedi kalbi kırıldığında, gönlü alınmadığında sımsıcak yuvasının o denli soğuk geleceğini. Bekledi, bekledi, bekledi… Tek bir cümle belki! “Her zaman senin yanındayım.” İçten, sıcacık, samimi… O kadar da zor olmamalıydı!

Erkeğin sevgisini, doğruluğunu, anlayışını ne denli hissederse o kadar anlamlı yaşayacağına inanarak… Sonra “Olsun!” dedi. Bu kadar biliyor, elinden bu kadarı geliyor. Tüm gücüyle yuvasına sarıldı, sarmaladı bunca ağırlığı hissetmeden. Sonra yoruldu, dağıldı, gücü yetmedi, tükendi… Edebinden sustu…

KEREM İLE ASLA

“Zaman ne gösterir, yıllar ne getirir ya da neler götürür bilmiyorum ama o gün, Kerem’in her şeyi olmaya hazırdım ben. Bir insanın her şeyi nasıl olursunuz? Yani siz benim yerimde olsanız Kerem’in o yıldız yıldız gözlerine bakıp, “her şeyin olmaya hazırım, işte geldim” diyecek olsanız, ne yapardınız? (...)”

Tam da “Kerem ile Selma” adlı yeni bir aşk efsanesi ortaya çıkacakken (!) “Kerem ile Aslaaa!” dedirten bir düğün hikâyesini komedi tadında aktaran bu kitabı okurken, ilk satırından son satırına dek dudaklarınızda toparlayamadığınız o geniş gülümsemenin, sık sık kahkaha ataklarına dönüşeceği sözünü şimdiden verebiliriz.

Geleneklerin, kimliklerle çatışması ya da her an değişim dönüşüm içerisindeki dünyada çelişki yaratacak şekilde içselleştirilmesinin absürtlüğü...

Aşk ile evliliğin bağdaştırılma mücadelesi...

Trajikomik sahneler...

Kızlar ve anneler, hatta halalar, teyzeler ve derken tabii ki erkekler...

Selma, en başta kendi olmak üzere herkesi ve her şeyi sorguluyor...

Ve diyor ki Selma:

“Anlatacaklarım var. Vaaz vermek değil niyetim, duyduğumu söylemek. Söylemeye değer şeyler duyuyorum zira. Belki hayatı daha yaşanır kılmak için ya da belki sadece ama sadece anlatmak için. Aşk iki yalnızın ortak bir yalnızlıkta buluşması iken ben, biz olmak için buradayım.”