Yörenin halkı kuzey bölümdeki Çerkes kökenli Kabartaylar ile dağlık kesimlerdeki Türk asıllı Balkar ya da Malkar topluluklarından oluşmuştur.
Kabartaylar önceleri Kuban Irmağının kuzeyinde,Şapsığlar ile komşu olarak Taman Yarımadası'nda,Azak Denizi'nin doğusunda ve kuzeyinde, Kırım Yarımadası'nda yaşıyorlardı.13-15.yüzyıllarda Tatar baskıları sonucu,yavaş yavaş geri çekilerek şimdiki yerlerinde toplanmışlardır.Balkarlar ile onların daha batısındaki Karaçayların da, Adıge-Kabartay çekilişine katılmış Türk-Tatar topluluklarından oldukları sanılmaktadır, bunlar Çerkeslerle ortak bir kültürü paylaşmaktadırlar (bk. Jineps, Eylül 2006, ek-1,s.4).
Kabartaylar, Osmanlı koruması altındaki Kırım Hanlığı'na bağlı iken, 1556'da Astrahan Hanlığı'nı yıkıp topraklarını ilhak eden Rusya ile komşu oldular. 1557'de Rus korumasını kabul ederek Kırım'dan ayrıldılar. 1739-1774 yılları arasında Osmanlı ve Rus etki alanları arasında tarafsız bölge statüsü kazanan Kabartay, 1774'te Rusya'ya ilhak edildi. Ancak, Balkarlar Rus egemenliğini kabul etmeyerek 1827 yılına değin direnişlerini sürdürdüler.
Kabartaylar 1799-1825 yılları arasında Rus kolonyalist politikasına karşı sık sık ayaklandılar. Sert ve kanlı bir biçimde bastırılan bu ayaklanmalar sonucu nüfus iyice azaldı,bir veriye göre 200 binden 30-35 bine düştü (bk. Ali Kasumov-Hasan Kasumov,"Çerkes Soykırımı", Ankara, 1995, s.20).